Pierwotna kaplica w Popowie była wybudowana w latach 1642-1668, a poświęcona w 1789 r. p.w. Zaślubin NMP, przez biskupa Ignacego Kozierowskiego. Znajdowała się w innym miejscu, bliżej rzeki. W 1858 r. wybudowano w obecnym miejscu nową kaplicę p.w. św. Józefa Oblubieńca NMP, w której od 1880 r. sprawowano Mszę św. Na przełomie 1938/39 r. kaplicę tę rozbudował ks. Wincenty Spirra, a w 1953 r. powiększył o murowaną zakrystię i drewnianą kruchtę ks. Zdzisław Musialik.
Działania zmierzające do ustanowienia w Popowie samodzielnego duszpasterstwa zostały podjęte już przez biskupa Teodora Kubinę, który utworzył tu 7.03.1941 r. wikarię wieczystą parafii Wąsosz z osobnym duszpasterzem. Od 1945 r. obsługiwana ona była znów przez proboszcza macierzystej parafii. W 1955 r. biskup Zdzisław Goliński zadecydował o powstaniu w Popowie tzw. ekspozytury obsługiwanej przez własnego kapłana. Parafię erygował biskup Zdzisław Goliński 4.03.1957 r. wydzielając jej terytorium z parafii w Wąsoszu, Dankowie i niewielkiej części z Miedźna.
Budowę nowego kościoła rozpoczęto w 1979 roku, poświęcono w 1987 roku.
Stara kaplica znajduje się na szlaku architektury drewnianej, została wpisana do rejestru zabytków.
Kesz to klasyka mikromagnetyków, zwłaszcza tych miejskich :)
Ukryty na terenie kościoła, uwaga na monitoring i ludzi za płotem.