Folwark Konstantynów, zwany dzisiaj Poczekajką, powstał w latach 60. XIX wieku. W 1880 roku nabył go Władysław Gałecki. Tu wychowywał się jego syn, Tadeusz, znany bardziej pod pseudonimem literackim jako Andrzej Strug.
Historia
W 1859 roku Ignacy Bukowski, dzierżawca dóbr Rury Jezuickie, wydzielił w ich zachodniej części folwark Konstantynów. Prawdopodobnie wtedy rozpoczęto budowę dworku drewnianego oraz zabudowań folwarcznych. Folwark, jako część Rur Jezuickich do 1880 roku, zmieniał właścicieli.
W 1880 roku folwark Konstantynów zakupił Władysław Gałecki, kupiec lubelski. Tym samym folwark został wydzielony z dotychczasowych dóbr. Po śmierci Władysława folwark odziedziczyły jego dzieci: Tadeusz Gałecki, bardziej znany pod swoim pseudonimem Andrzej Strug, oraz Eugenia z Gałeckich Strużyńska. Dzieci Władysława sprzedały folwark Kwirynowi Sobieszczańskiemu.
W 1914 roku dobra Kwiryna podzielili między siebie jego spadkobiercy: Zygmunt i Wojciech Sobieszczańscy, Aurelia Wereszczyńska, Julia Redych oraz Zofia Żulińska. Ta ostatnia otrzymała dworek, który był w jej posiadaniu do 1948 roku. Po wojnie z dawnego majątku pozostała resztówka. Ruina gospodarstwa folwarcznego zaczęła się wraz ze spaleniem zabudowań gospodarczych podczas wojny. Po wojnie majątek podzielono. Część z dworkiem otrzymał Katolicki Uniwersytet Lubelski. Aleja dojazdowa i część zachodnia dawnego majątku przeszła na własność Państwowych Ogródków Działkowych.
W 1990 roku KUL skupił w swoim ręku dawny folwark Konstantynów.
Lokalizacja
ul. Konstantynów 1 Przy wydziale Matematyczno-Przyrodniczego Katolickiego Uniwersytetu w Lublinie.
Architekt
Nieznany
Bryła
Budowla wolnostojąca na planie prostokąta, z częściowym podpiwniczeniem. Posiada ganek kryty dachem dwuspadowym.
Materiał i konstrukcja
Dworek drewniany o konstrukcji zrębowej, węgłowany na tzw. jaskółczy ogon. Dworek na podmurówce z cegły łączonej z kamieniem. Oszalowany i podtynkowany na podkładzie z trzciny. Dach oryginalnie kryty gontem. Ganek drewniany, dwukondygnacyjny z dachem dwuspadowym. W ostatnich latach dokonano gruntownego remontu dworku. Wymieniono 3 elementów drewnianych.
Elewacje
Z elewacji dworku wyróżniają się: elewacja wschodnia i zachodnia. Wschodnia jest elewacją frontową. Na osi zlokalizowany jest ganek dwukondygnacyjny z naczółkiem przykrytym dachem dwuspadowym. Druga kondygnacja ganku wsparta na czterech kolumnach. Kolejne cztery zlokalizowano na drugiej kondygnacji; podtrzymują naczółek. Naprzeciwlegle, w elewacji zachodniej brak ganku. Na osi budowla jest częściowo piętrowa. W połaci dachu na wszystkich elewacjach zlokalizowano świetliki. Dach kryty blachą ocynkowaną.
Wnętrze
Oryginalne wnętrza nie zachowały się. Układ pomieszczeń zbliżony do pierwotnego. Budynek odnowiony i przeznaczony na siedzibę Dworku Staropolskiego prowadzonego przez Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Kilka słów o cache:
-magnetyk
- weź coś do pisania