Na cmentarzu w Miedźnie znajduje się zbiorowa mogiła żołnierzy Wołyńskiej Brygady Kawalerii, którzy zginęli w walce z najeźdźcą hitlerowskim w dniach 1-3 IX 1939 r. W okresie okupacji na miejscowym cmentarzu pochowano tylko 3 żołnierzy.

Jeden z nich to Kamil de  Pourbaix – praprawnuk dziedziców Miączyńskich, byłych właścicieli Miedźna, syn Marii z Miączyńskich i ojca chrzestnego sztandaru Wołyńskiej Brygady Kawalerii. Według relacji jego brata Antoniego, w bitwie pod Mokrą uczestniczyło 3 braci - Kamil, Zdzisław i Kazimierz. Kamil zginął zaraz 1  września. Ponieważ wszyscy trzej wiedzieli, że na tutejszym cmentarzu znajduje się grobowiec rodzinny, dwaj bracia postanowili w nocy z 1 na 2 września na płaszczu żołnierskim przenieść poległego Kamila i pochować w  kaplicy na cmentarzu w Miedźnie. Gdy dotarli do cmentarza, drzwi od kaplicy zamknięte były na klucz, a ponieważ po drodze kręcili się Niemcy, bali się wyłamywać drzwi, by nie wzbudzać ich czujności. Pochowali więc Kamila obok krzyża misyjnego, by łatwo było grób odnaleźć. Po wojnie przez kilka lat przyjeżdżała jeszcze na ten grób matka, ale zdecydowała, że nie będzie ekshumować zwłok i przenosić do kaplicy, skoro całe 6 lat Kamil przeleżał obok krzyża misyjnego. Dopiero w roku 1989, gdy po raz trzeci przebudowywano pomnik na mogile żołnierskiej, przeniesiono do wspólnej mogiły szczątki porucznika Kamila de Pourbaix.

Drugi z grobów żołnierskich to grób rotmistrza Czesława Raczkowskiego. Grób ten znajdował się tuż za kaplicą. Czesława Raczkowskiego zabili Niemcy na terenie pól należących do Izbisk. Według opowieści żołnierzy, Niemcy rozkazali Czesławowi Raczkowskiemu odwrócić się, by mogli wykonać egzekucję. Czesław Raczkowski odpowiedział, że żaden polski żołnierz nie odwraca się tyłem do śmierci, prosił, by strzelali do niego patrząc mu w oczy. Sami Niemcy przywieźli jego zwłoki na cmentarz, pochowali go i na krzyżu zostawili tabliczkę „zginął śmiercią bohatera”. Cementowe obramowanie grobu wykonali mieszkańcy Miedźna, a w roku 1989 przeniesiono zwłoki Czesława Raczkowskiego do zbiorowej mogiły.

Trzeci z żołnierzy pochowanych na cmentarzu w 1939 roku to rotmistrz Jerzy Hollak, zabity w walce na polu bitwy. Żołnierze przywieźli swojego rotmistrza i pochowali na cmentarzu przy głównej alejce, obecnie jest to początek zbiorowej mogiły. Gdy  13 maja 1945 po przeprowadzeniu ekshumacji ciał żołnierzy poległych na polach gminy Miedźno, odbywał się pogrzeb, wszystkich pochowano obok mogiły rtm. Jerzego Hollaka. Do roku 1989 mogiła ta miała oddzielny pomnik, wybudowany przez żonę zmarłego.

Kilkakrotnie zmieniano wygląd mogiły żołnierskiej. W 1986 roku odsłonięto pomnik zbiorowej mogiły na cmentarzu w Miedźnie. Na grobie ustawiono betonowy postument z widocznym na nim krzyżem i  napisem „Chwała bohaterom”. W 1989 roku dobudowano jeszcze jedną część pomnika - granitową płytę, w której znajdują się wnęki na urny z prochami zmarłych. 1 września 1989 roku złożono tu urnę z ziemią pobraną dnia 8 kwietnia 1986 roku z cmentarza wojennego na Monte Cassino, oraz urnę z ziemią pobraną 1 września 1988 roku ze zbiorowej mogiły polskich oficerów zamordowanych w Katyniu. Tego  też dnia złożono urnę z prochami żony uczestnika bitwy pod Mokrą rotmistrza Antoniego Kropielnickiego. Wiktoria Kropielnicka urodziła się 3  V  1906 roku na Wileńszczyźnie, zmarła 19 XII 1986 roku w Anglii. Prochy zmarłej przywieźli do Polski synowie, a w roku 1992 złożono tu także urnę z  prochami Antoniego Kropielnickiego.

Kordy wskazują pomnik - mogiłę zbiorową żołnierzy WBK. Zadanie, które trzeba wykonać, to prosty quiz do rozwiązania na miejscu. Aby odnaleźć pojemnik, z trzech tabliczek po prawej stronie należy odkodować podpowiedzi według poniższego kodu:

tablica 1
1.6 2.5 4.4 1.1 9.4 5.8 3.5 7.1 2.1 12.2 - 11.1 12.4 10.10 1.10 14.2 18.2 3.8 5.1 - 1.2 14.4 17.9 - 13.3 4.5 3.2 4.13

tablica 2
2.6 1.4 - 8.8 4.4 10.2 3.2 2.7 5.4 13.7 1.5

tablica 3
4.4 1.8 9.5 12.1 4.15 8.7 1.4

O zapaleniu symbolicznego znicza oczywiście wszyscy pamiętają.