Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 198 m n.p.m.
Województwo:
Polska > lubelskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 24-01-2014
Data utworzenia: 24-01-2014
Data opublikowania: 24-01-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 24-01-2014 
59x znaleziona 
6x nieznaleziona 
0 komentarze 
2 obserwatorów 
49 odwiedzających 
33 x oceniona 
Oceniona jako: normalna
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Opis
PL
Prośba autora tej skrzynki do jej zdobywcy:
- - uszanuj jej zawartość i pomyśl o gościach, którzy tu będą po Tobie
- - pomóż zachować czystość w jej otoczeniu, jeśli znajdziesz jakieś śmieci – zabierz je ze sobą - nie zostawiaj w niej nic takiego, czego nie chciałbyś znaleźć w swojej skrzynce
- - nie okradaj skrzynki, jeśli coś zabierasz to w zamian pozostaw coś równie wartościowego.
- - jedzenie, słodycze, gumy, kapsle, korki, uszkodzone zabawki, stare bilety komunikacji, stare bilety do kina, szyszki, patyki, współczesne monety obiegowe itp. to są zwykłe śmieci. Proszę nie wkładaj takich rzeczy do moich skrzynek.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Miejscowość powstała na gruntach wsi Nowosiółki w 1870 r. Początkowo istniała tutaj kolonia niemiecka, założona w 1870 r. przez Fryderyka Wilhelma Kamenza. Osadnicy pochodzili z Gostynina i Gąbina. W 1929 r. istniało tutaj 20 gospodarstw należących do ewangelików, co stanowiło 32% ogólnej liczby gospodarstw („Biuletyn Informacyjny nr 6/2001” Archiwum Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lublinie). Osadnicy korzystali z kaplicy w Józefinie. Ludność niemiecka została wysiedlona w 1940 r. z rozkazu władz hitlerowskich. W obrębie miejscowości znalazł się zajazd, wymieniany na początku XIX w. Obiekt powstał na miejscu dawnej drewnianej karczmy (w źródłach pojawiają się nawet dwie karczmy) ok. 1832-1845 r. Początkowo była własnością Niemirowskich. Po 1870 r. zakupił zajazd Józef Bocheński. Kolejnym właścicielem był jego syn, Józef Antoni Bocheński (od 1912 r.), który w 1926 r. zrujnowany obiekt sprzedał Franciszkowi Schodzińskiemu. Do 1939 r. w trzech pomieszczeniach funkcjonował sklep mleczarni. Po II wojnie światowej coraz bardzie zdewastowany budynek został opuszczony i pozostaje w trwałej ruinie. W ewidencji obiektu wynika, że jest budowla na planie prostokąta z obszernym stanem w głębi. Elewację zajazdu wieńczy gzyms koronujący oraz boniowanie z pilastrowymi podziałami. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków 23.12.1971 r.
Co do kesza:
Weź coś do pisania. mikro magnetyczny.
Powodzenia
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
59x
6x
0x
