Prośba autora tej skrzynki do jej zdobywcy:

• - uszanuj jej zawartość i pomyśl o gościach, którzy tu będą po Tobie
• - pomóż zachować czystość w jej otoczeniu, jeśli znajdziesz jakieś śmieci – zabierz je ze sobą - nie zostawiaj w niej nic takiego, czego nie chciałbyś znaleźć w swojej skrzynce
• - nie okradaj skrzynki, jeśli coś zabierasz to w zamian pozostaw coś równie wartościowego.
• - jedzenie, słodycze, gumy, kapsle, korki, uszkodzone zabawki, stare bilety komunikacji, stare bilety do kina, szyszki, patyki, współczesne monety obiegowe itp. to są zwykłe śmieci. Proszę nie wkładaj takich rzeczy do moich skrzynek.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1400 r. W pierwszej połowie XIX w. była w posiadaniu rodziny Kurdwanowskich, a potem Rastawieckich. W 1891 r. Czumów zakupił Zdzisław Pohorecki, który wybudował na nadbużańskiej skarpie eklektyczny pałac, wg projektu nieznanych bliżej architektów włoskich. Pałac eklektyczny o cechach klasycystycznych. Obiekt  parterowy , przykryty wielospadowym dachem  mieszczącym poddasze, posiadający drewniane stropy. Budynek pałacu wzniesiono na nieregularnym rzucie  i nakryty wysokim dachem z facjatkami. Od frontu jest portyk o czterech filarach, na których spoczywa balkon wraz z balustradą. W narożu budynku  umieszczono8-boczna kaplicę, przykrytą dachem namiotowym. Natomiast 4-boczna wieże ze szpiczastym dachem, zwieńczona kopułą, umieszczono przy zachodniej ścianie szczytowej. Podczas I wojny światowej w pałacu mieścił się austriacki szpital polowy. We wrześniu 1939 r. Czumów na krótko zajęła Armia Czerwona, pałac został zdewastowany, a jego wyposażenie spalone. Następnie budynek przejęła niemiecka straż graniczna. Wtedy wycięto wokół pałacu drzewa, aby odsłonić widok na graniczny Bug. Po wojnie pałac przeznaczono na strażnicę Wojsk Ochrony Pogranicza. W latach 50-tych mieściła się w nim szkoła podstawowa i mieszkania pracowników państwowego gospodarstwa rolnego. Przez lata pałac popadał w ruinę, a w latach 80-tych XX w. kupili go prywatni właściciele. Wwiekszości pomieszczen pałacu, zorganizowano wystawy tematyczne: zamknietych zakladów w Hrubieszowie, działalności profesora Wiktora Zina, wyposażenia żołnierzy Wojska Polskiego i innych elementów etnograficznych regionu.

Co do kesza:

weź coś do pisania. Duża ładna skrzynka. Dostępna po zwiedzeniu ekspozycji w pałacu.

Wstęp do pałacu wolny od opłat. 

Ponieważ, obiekt nie posiada domofonu i za płotem biegają luzem "groźne", psy,należy ustawić się w polu widzenia kamery ( obok lamy , nad znaczkiem obiekt zabytkowy) i chwile poczekać. Jeżeli nie wyjdzie gospodarz obiektu, proszę dzwonić 505 999 488.

Powodzenia