Park w Dukli postał na tyłach pałacu Mniszchów w XVIII wieku jako ogród w stylu francuskim. W XIX wieku właściciele przeprowadzili zmiany, które częściowo zmieniały park w ogród angielski. Obecnie prezentuje on styl bardzo angielski*,to znaczy jest mocno zakrzaczony, jako że został w zasadzie pozostawiony sam sobie.
Z wielu elementów architektury i rzeźby ogrodowej niewiele jest już w parku, zniszczone zostały w czasie działań wojennych, a później zaniedbane niszczały. Część została zebrana przez muzeum. W parku zobaczymy kaplicę z 1875 roku, resztki mostków i ławek. Dawniej liczbę roślin w parku szacowano na 800 gatunków, dziś jest mniej. Obecnie na uwagę zasługują stare drzewa w tym dwie aleje lipowe. W parku są też trzy stawy parkowe powstały ze znajdujących się tu wcześniej stawów rybnych. Kiedyś był tu też teatr, ale ten od dawna nie istnieje.
*) - tak angielski, że nawet w Anglii takich nie mają
- panoramy parkowe
- ogród Mniszchów w Dukli
Skrzynka:
Już samo dostanie się do parku może stanowić wyzwanie. Można zastosować tutaj jedno z powiedzeń: Koniec języka za przewodnika, albo Dla chcącego nic trudnego (wchodząc zastosowaliśmy tę pierwszą metodę i zlokalizowaliśmy bramę, a wychodząc drugą, dokonując skoku przez płot). Na terenie parku interesuje nas lodownia, czyli sztuczna grota, w której przechowywano lód wykuty zimą ze stawów. Żeby znaleźć skrzynkę, należy się dostać do środka.