Droga szperaczko, drogi szperaczu - tego kesza założyłem specjalnie dla Ciebie poświęcając swój czas i pieniądze. Nawet jeśli nie trafia on w Twój gust, proszę - szanuj go. Podejmuj dyskretnie, odłóż w TO SAMO (!!!!!!!!) miejsce dobrze maskując. Zadbaj o kesza i jego otoczenie.
DYSKRECJA PANIE I PANOWIE
Kościół parafialny św. Jerzego w Ziębicach (pow. ząbkowicki) wybudowano w drugiej połowie XIII wieku. Z pierwotnej budowli pozostał jedynie dwunawowy korpus.
Prezbiterium dostawiono na początku XV w., a kaplicę Mariacką dobudowano w latach 1420-1423. W latach 1706-1707 przebudowano sklepienia i odnowiono obiekt, w latach 1898-1900 dokonano kolejnej restauracji, która nadała kościołowi dzisiejszy kształt.
Kościół jest dwunawowy, czteroprzęsłowy, halowy, sklepiony krzyżowo na gurtach z żebrami i służkami przyściennymi, rozdzielony rzędem ciężkich, ośmiobocznych filarów.
Prezbiterium jest trzynawowe, pseudobazylikowe, od wschodu zamknięte trójbocznie.
Kaplicę Mariacką nakrywa sklepienie gwiaździste.
Od północnej strony przylega do kościoła dzwonnica z kamienia, zwieńczona blankami i piramidalnym hełmem.
Od zachodniej strony zachował się ostrołukowy portal który stanowi doskonały przykład rzeźby z okresu przejściowego romańsko-gotyckiego, od południowej jest jego kopia z 1900 r.
We wnętrzu znajdują się dwa skrzydła ołtarzowe z początków XVI w., ze scenami z życia Marii, dwa gotyckie krucyfiksy, późnogotyckie tabernakulum kamienne, rzeźbiony tryptyk z początków XVI w. oraz kamienna ambona z 1595 r.
Na ścianach prezbiterium zachowały się freski ze scenami z życia Chrystusa, pochodzące z XV w., a sceny z Pasji na ścianie wschodniej z początków XVI w.
Ołtarz główny i boczne barokowe z 1. poł. XVIII w. Na ścianach liczne nagrobki i epitafia z 2. poł. XVI w.