Do wykopu robionego najczęściej ręcznie, wpuszcza się kręgi betonowe, zwane cembrowinami. Stanowią one umocnienie boczne wykopu i zabezpieczają przed przesiąkaniem zanieczyszczeń z gruntu – dlatego należy je ostrożnie i dokładnie opuszczać. Woda do studni dostaje się przeważnie od dołu. Aby zapewnić lepszy dopływ, dno warto wyłożyć warstwą żwiru. Niekiedy celowe jest ułożenie przy dnie kręgu z perforacją, aby woda mogła napływać również z boków cembrowiny, wtedy zwiększy się wydajność studni. Wodę ze studni kopanej ujmuje się starymi metodami za pomocą wiadra umieszczonego na łańcuchu czy dyszlu żurawia, obecnie budownego za pomocą pompy ssącej.
Zgodnie z prawem budowlanym studnia kopana powinna:
mieć szczelną, mocną pokrywę
krąg betonowy, stanowiący obudowę studni musi wystawać na powierzchnię terenu co najmniej 0,9 m, jeśli wodę czerpiemy ręcznie. Przy pompie z hydroforem obudowa może mieć 0,2 m wysokości
teren w promieniu 1m wokół studni powinien być utwardzony ze spadkiem od studni